ਪੰਜਾਬੀਓ ! ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਬੋਲੀ ਹੈ ਪੰਜਾਬੀ ,
ਕੁੱਲ ਜ਼ੁਬਾਨਾਂ ਨਾਲੋਂ ਮਿੱਠੀ ਜ਼ੁਬਾਨ ਪੰਜਾਬੀ ਹੈ ।
ਚੜ੍ਹਦੇ ਸੂਰਜ ਵਰਗੀ ਲੋਅ ਹੈ , ਮਹਿਕ ਗੁਲ਼ਾਬ ਜਿਹੀ ,
ਪੈਰ ਜਵਾਨੀ ਧਰਦੀ ਜਿਹੀ ਰਕਾਨ ਪੰਜਾਬੀ ਹੈ ।
ਪੰਜਾਬੀ ਨੂੰ ਮਿਲਿਆ ਥਾਪੜਾ ਗੁਰੂਆਂ ਤੋਂ ,
ਸੋ ਸਾਡੀ ਸਭਨਾ ਦੀ ਜਿੰਦ ਜਾਨ ਪੰਜਾਬੀ ਹੈ ।
ਰੁੱਤਬੇ ਖਾਤਿਰ ਬੇਸ਼ੱਕ ਇੰਗਲਿਸ਼ ਬੋਲਦੇ ਹੋਂ ,
ਬੋਲਣ ,ਪੜ੍ਹਨ , ਸੁਣਨ ਲਈਂ ਆਸਾਨ ਪੰਜਾਬੀ ਹੈ ।
ਵਿਰਸੇ ਅਤੇ ਜ਼ੁਬਾਨ ਨਾਲੋ ਟੁੱਟ ਰੁਲ ਜਾਓਗੇ ,
ਹਰ ਪੰਜਾਬੀ ਬੰਦੇ ਦੀ ਪਹਿਚਾਣ ਪੰਜਾਬੀ ਹੈ ।
ਬਚਾਓ ਪੰਜਾਬੀ , ਅਪਨਾਓ ਪੰਜਾਬੀ ਬੋਲੀ ਨੂੰ ,
ਲੱਗ ਪਈ ਹੁਣ ਦਰਦ ਨਾਲ ਕੁਰਲਾਣ ਪੰਜਾਬੀ ਹੈ ।
ਚੁੱਪ ਹੈ ਮਾਂ ਖ਼ੁਦ ਆਪਣਿਆਂ ਨੂੰ ਕੀ ਆਖੇ ,
ਉਂਝ ਅੰਦਰੋ ਅੰਦਰੀ ਹੋ ਗਈ ਲਹੂ ਲੁਹਾਣ ਪੰਜਾਬੀ ਹੈ ।
ਆਪਣੇ ਘਰ ਵਿੱਚ ਬੇਕਦਰੀ ਦੀ ਮਾਰ ਪਈ ,
ਦੁਨੀਆਂ ਭਰ ਵਿੱਚ ਖੱਟ ਗਈ ਸਨਮਾਨ ਪੰਜਾਬੀ ਹੈ ।
ਹੁਣ ਮੁਲਕ ਬੇਗ਼ਾਨੇ ਜਾ ਕੇ ਵੱਸਦੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ,
ਆਪਣੇ ਮੁਲਕ ਵਿੱਚ ਬਣ ਚੱਲੀ ਮਹਿਮਾਨ ਪੰਜਾਬੀ ਹੈ ।
ਫਖ਼ਰ ਹੈ ਮੈਨੂੰ ਮੇਰੇ ਪੰਜਾਬੀ ਵੀਰਾਂ 'ਤੇ ,
ਫਖ਼ਰ ਆਪਣੇ 'ਤੇ 'ਜਰਨੈਲ ਘੁਮਾਣ' ਪੰਜਾਬੀ ਹੈ ॥
Writer : Jarnail Ghuman
Chandigargh
Mobil No : +91-98885-05577
Email : ghuman5577@yahoo.com
No comments:
Post a Comment